حیفِ پایت آقا...

" بسم الله نور"

من اگر بوسه به پای تو زنم...؟؟

پایت آلوده شود حضرت عشق........

گر اجازت بدهی...

بوسه بر خاک قدومت بزنم..

نفسم آلوداست...

حیفِ پایت آقا..

که من پست بر آن بوسه زنم..

حضرت جانِ دلم...

همه زندگیم نذر قدومت ....آقا

گر اجازت بدهی...

بوسه بر خاک قدومت بزنم...

بالای سرم عکس تو را نصب نمودم... 

""یعنی که سر من به فدای قدم تو"

غیر از تــــ ــــو در این خانه کسی راه ندارد...
اللهمـــ عجلـــ لولیکـــ والفرجــــــ

دلــم لک زده

" بسم الله نور"

دلــم لک زده

برای یک عاشـقـانـه ی آرام

که بنـشـینم کنج حریمتان

بگذارید گِــله کنـم

از همه کــابــوس هایی که چَـشـم شما را دور دیده اند !

دلتـنـگــی را بهـانـه کنـــم...

تــمـام ریــه ام را پُــــر کنــم از عطـر حریمتان

از خود گذشتگی...

اواز همه هستی اش برای دفاع از دین وآسایش امروز ما گذاشت...

ما در مقابل از خودگذشتگی او چه پاسخی داریم؟!!!!!!

غیر از تــــ ــــو در این خانه کسی راه ندارد...
اللهمـــ عجلـــ لولیکـــ والفرجــــــ

9دی ...

" بسم الله نور"

امام خامنه ای(حفظه الله) : روزهای سال به طور طبیعی و به خودی خود همه مثل همند

این انسانها هستند این اراده ها و مجاهدت هاست

که یک روزی را از میان روزهای دیگر برمی کشد

و آن را مشخص می کند و مثل یک پرچمی نگه می دارد تا راهنمای دیگران باشد.

روز دهم محرم فی نفسه با روزهای دیگر فرقی ندارد

این حسین بن علی(علیه السلام) است که به این روز جان می دهد.

روز نهم دی هم از همین قبیل است. این مردمند که ناگهان با یک حرکت

روز نهم دی را هم متمایز می کنند

9 دی پایانی بود برای فتنه و فتنه گری....

غیر از تــــ ــــو در این خانه کسی راه ندارد...
اللهمـــ عجلـــ لولیکـــ والفرجــــــ

غریب حسن

" بسم الله نور"

این روزها که نیت کردم فقط از حسن بنویسم

بارهاو بارها  دیدم نوشته ام حسین!

پی نوشت:

غریب حسن

 سلامت دادند

با "یا مذل المومنین"

و این یعنی تو باحرف خودی ها

مسموم شدی...

زهر جعده و معاویه بماند

آن زمان

که تکبیر

نماز جمعه ها

و قنوت مسلمان ها

شده بود لعن بر علی

حسن تنها به حسین دلخوش بود و

حسین تنها به حسن

که دیری نپایید

دلخوشی

حسین را

گرفتند

تا او بماند و

یک دنیا دل خونی...

غیر از تــــ ــــو در این خانه کسی راه ندارد...
اللهمـــ عجلـــ لولیکـــ والفرجــــــ

و مــن جــا مـــانــده ام . . .

" بسم الله نور"

 

گــفـتـنـد : ضـــــمایر را نــام بـبـر گـفـت : مـن ، مـن ، مـن ....

گـفـتــند : پــس بـقـیـه چــه شــدنـــد؟؟

گـفـت : هـمـه رفـتـه انــد زیــارت اربــاب و مــن جــا مـــانــده ام . . . 

یــ ــ حــسـیــن ــ ــا . . .

 

نوکــر بــه راه و شـیـــوه ی اربــــابــــــ مـــی رود

شـــایــد خـــــدا شــبـیــه تـــو بـــی ســـر کـــنـد مـــرا...

مرا درد و مرا درمان حسین (ع) اســت

مـرا اول مـــــــرا پایان حسین(ع) است

غیر از تــــ ــــو در این خانه کسی راه ندارد...
اللهمـــ عجلـــ لولیکـــ والفرجــــــ